Hejnał Wągrowca. Jak powstał muzyczny symbol miasta?

Codziennie w samo południe z budynku Urzędu Miejskiego w Wągrowcu rozbrzmiewa hejnał miasta. Ten charakterystyczny sygnał, od lat towarzyszący mieszkańcom, ma swoją ciekawą historię, która sięga połowy lat 90.

Pomysł na muzyczny symbol miasta

Idea powstania hejnału pojawiła się w 1995 roku. Jej autorką była Barbara Jurga, ówczesny specjalista ds. promocji w Urzędzie Miejskim. U podstaw inicjatywy leżało przekonanie, że podobnie jak herb, flaga czy patron, także hejnał może stać się symbolem integrującym lokalną społeczność i podkreślającym tożsamość mieszkańców z ich „małą Ojczyzną”.

Ogólnopolski konkurs i wybór kompozycji

W maju 1995 roku ogłoszono ogólnopolski konkurs na skomponowanie hejnału. Zaproszenie skierowano zarówno do profesjonalnych muzyków i kompozytorów, jak i do amatorów. Zainteresowanie przerosło oczekiwania – do urzędu wpłynęło ponad 50 prac konkursowych.

Jury w składzie: Mieczysław Leśniczak z Kapeli Zamku Rydzyńskiego oraz Andrzej Matuszak, były dyrektor Państwowej Szkoły Muzycznej I stopnia w Wągrowcu, wybrało kompozycję przeznaczoną na trąbkę solo i kwartet dęty. Dzięki temu hejnał mógł być wykonywany zarówno jako sygnał z wieży zegarowej, jak i podczas uroczystości miejskich w wersji „koncertowej”.

Po otwarciu zalakowanych kopert okazało się, że autorem zwycięskiego utworu jest Leszek Kubiak – trębacz i koncertmistrz Orkiestry Opery Poznańskiej, a zarazem członek Kapeli Zamku Rydzyńskiego.

Pierwsze wykonanie i symboliczna nagroda

Premierowe wykonanie hejnału odbyło się 25 lipca 1995 roku, podczas uroczystej sesji Rady Miejskiej z okazji Imienin Wągrowca. Zagrał go sam kompozytor – Leszek Kubiak.

Twórca otrzymał nagrodę w wysokości 500 zł, a dodatkowo honorarium w tej samej kwocie za sprzedaż praw autorskich do utworu.

Hejnał dziś

Od 1995 roku hejnał jest odtwarzany codziennie w samo południe z wieży budynku Urzędu Miejskiego. Na żywo rozbrzmiewa podczas uroczystych sesji Rady Miejskiej, m.in. w dniu św. Jakuba Apostoła – patrona Wągrowca. A dla przypomnienia, w oryginale brzmi on tak: